Nieuws

Mevrouw Blij (82) maakt gebruik van de Dagbeleving bij ‘t Buurthuis in Pannerden. We zijn met haar in gesprek over haar ervaring bij de Dagbeleving en ze neemt ons graag mee in haar levensverhaal.

Mevrouw Blij valt meteen met de deur in huis als we vragen wat ze van de Dagbeleving vindt: “Ik maak nu driekwart jaar gebruik van de Dagbeleving en vind het hartstikke mooi hier. Ik wil het niet meer missen.“ Ze vertelt volop over de activiteiten waar ze aan mee doet. “Meestal ga ik handwerken, ik zit graag aan de keukentafel. Na het eten help ik met het afdrogen van de vaatwas. En ik vind het leuk om een wandeling te maken. Dat doen we elke dag. Rusten doe ik niet want dan slaap ik ‘s nachts niet goed. Ik volg de groep maar ik ga ook graag mijn eigen gang. Dat kan hier ook” Op onze vraag of ze het gemakkelijk vindt om samen warm te eten op de Dagbeleving, zegt ze “Meestal eet ik ‘s avonds nog een keer warm, dan kookt mijn dochter”

Levensverhaal

Dat brengt ons op de vraag of mevrouw bij haar dochter woont waardoor zij ons haar bijzondere levensverhaal toevertrouwt. “Ik heb mijn jeugd doorgebracht in Duitsland en heb vanaf mijn achttiende, zes jaar in Amerika gewoond. Mijn vader stimuleerde zijn kinderen om naar Amerika te gaan. Het was zijn jongensdroom. Maar hij mocht niet gaan. Destijds moesten ouders ervoor tekenen om te kunnen vertrekken. Zijn stiefmoeder vond het geen goed idee. De vriend van mijn vader ging wel. Toen mijn vader zijn vrouw ontmoette is het er niet meer van gekomen. Ik denk dat hij er altijd spijt van heeft gehad want hij stimuleerde zijn kinderen altijd om te gaan. Hij kreeg mijn broer, zus en mij dan ook zo ver om wel te emigreren. Nadat mijn broer en zus waren vertrokken. Ging ik met de Holland Amerikalijn in m’n eentje de oceaan over. Ik heb daar een fijne tijd gehad en uiteraard de Engelse taal goed geleerd. Toen mijn vader overleed was mijn moeder alleen en ben ik naar haar terug gegaan. Zij wilde niet naar Amerika. Terug in Duitsland ontmoette ik mijn Duitse man en we kregen we samen een zoon. Mijn man is jong overleden, ik was begin 30 en dus al jong weduwe.”

Knappe Nederlandse muzikant

“Op een feestje in Nederland ontmoette ik een erg knappe Nederlandse muzikant. Hij speelde accordeon. Uiteindelijk werd hij mijn man. De bewuste accordeon heb ik nog steeds. Samen met hem en onze (inmiddels) drie kinderen bleef ik in Duitsland wonen. Toen de kinderen volwassen waren en mijn man overleed, vroeg mijn dochter of ik in de woning naast die van haar in Nederland kwam wonen. Dat doe ik nu nog steeds met veel plezier.“ Zij woont in Spijk?. De verhuizingen hebben opgeleverd dat ik inmiddels nog steeds drie talen spreek: Duits, Engels en Nederlands.“

Terug op de Dagbeleving

Mevrouw Blij maakt drie dagen per week gebruik van de Dagbeleving. En af en toe gaat ze op vakantie. Onlangs was ze nog twee weken in Laag Keppel. “Mijn dochter ging op vakantie naar Curaçao en ik maakte gebruik van een Zorghotel. Ik mistte de mensen van de Dagbeleving erg, dus kwamen ze me nog een keer opzoeken. En het was bijzonder dat een van de medewerkers van het Zorghotel ook bij ‘t Buurthuis werkt. Heel fijn om daar dan meteen ook een bekende te hebben.

Klik hier voor informatie over Daginvulling in de Liemers en meer ervaringsverhalen.