5 maart 2022
Hanny Kemper is casemanager dementie bij Liemosa. Hanny werkt in Doesburg. Zij is in dienst bij zorgorganisatie Attent, een van de deelnemers aan Liemosa. Om mensen meer inzicht te geven in het werk van de casemanager, gaan we in gesprek met Hanny.
Hoe verloopt een eerste contact met de casemanager?
Hanny: “Gewoonlijk gaan we op huisbezoek bij een cliënt en zijn of haar mantelzorger. Soms hebben we ook eerst een gesprek met alleen de mantelzorger. Je maakt kennis en probeert er achter te komen hoe het gaat met beiden. Mensen met dementie geven vaak aan dat er niets met hen aan de hand is. Daarom is het belangrijk een vertrouwensrelatie op te bouwen. Hoe eerder de casemanager in beeld is, hoe meer tijd er is om een relatie op te bouwen. Het is dan ook gemakkelijker om dingen te regelen. Wacht je te lang dan is er vaak meer weerstand.”
Welke ondersteuning is nodig?
“Afhankelijk van de situatie ga je vervolgens na op welke manier men ondersteuning nodig heeft. Soms helpt het om eerst één keer per maand op huisbezoek te gaan. Mensen kunnen dan hun verhaal kwijt, hun ervaring met mij delen en ik kan ze adviseren. Mocht extra ondersteuning nodig zijn, dan regel ik dat. Ik heb de tijd om dat te doen. Ik kijk bijvoorbeeld of een cliënt toe is aan Dagopvang. Ik ga daarover met ze in gesprek. Voor mantelzorgers voelt het soms als falen. Zo’n stap in het zorgproces brengt verschillende emoties met zich mee. Mensen blijven hun rol als mantelzorger soms te lang volhouden. Ze vinden het dan moeilijk dat er extra zorg nodig is. Als je als casemanager dan in nauw overleg doorzet dat er toch een oplossing wordt gezocht, leert de ervaring dat mantelzorgers achteraf vaak zeggen had ik het maar veel eerder gedaan. Als casemanager kun je alles uitleggen, maar mensen moeten zelf ook toe zijn aan een volgende stap richting zorgverlening.”
Netwerk in kaart brengen
“Bij mensen met (beginnende) dementie is het heel belangrijk in kaart te brengen wie in hun netwerk welke rol speelt. Wie kan hen helpen, op wie kunnen ze een beroep doen. Maar het komt ook voor dat mensen nauwelijks een netwerk hebben. Dan creëer ik een netwerk met professionals zoals de huisarts, Wmo-consulent, vrijwilligers, huishoudelijke hulp, een ouderenadviseur of hulp bij medicatie. Ik coördineer het netwerk en zorg dat de juiste mensen worden geïnformeerd als er bijzonderheden zijn.”
Functie van casemanager
“Casemanagers zijn Hbo-opgeleid en doen een post Hbo-opleiding tot casemanager. Je begeleidt mensen maar soms moet je ook kunnen doorpakken. Hoewel we ons situaties soms ook aantrekken, kun je er als casemanager met een professionele blik naar kijken. Voor mantelzorgers en cliënten komen er veel emoties bij kijken.
De casemanager heeft een hele solistische functie. Je hebt veel contacten met het netwerk van een cliënt en met instanties zo ook met de gemeente, welzijnswerkers en de huisarts. Zij moeten je goed kennen en weten te vinden zodat ze zo nodig snel een beroep op je kunnen doen als vast aanspreekpunt voor de cliënt en de mantelzorger. Je begeleidt mensen in het dementieproces.”
Waar loopt een casemanager tegenaan?
“Als het kritiek wordt, krijg je soms te maken met spanningen en verwachtingen. Ik voel me dan verantwoordelijk om te zorgen dat de boel goed blijft draaien. Familie vindt bijvoorbeeld dat hun naaste direct opgenomen moet worden. Dat is niet altijd op zo’n korte termijn te realiseren. Er is dan wel eens onbegrip bij de mantelzorger. Ik weet dat het dan vaak te maken heeft met overbelasting en emoties die daarbij komen kijken. Als casemanager ben je dan de spin in het web die alles goed probeert te stroomlijnen.”
Waar word je blij van?
“Ik vind het heel fijn om vanuit mijn werk betekenisvol te kunnen zijn voor anderen. Ik word blij als ik word ‘ingeroepen’ en heel snel iets in gang kan zetten. Je merkt dan aan reacties van cliënten en zeker ook van mantelzorgers dat je hen echt helpt en dat ze het fijn vinden dat je er bent. Ik onderschat soms wat ik voor hen kan betekenen.
Laatst werd een cliënt 93 jaar. Ik had gebakjes voor ons beiden meegenomen. Dat was zo leuk, daar werden we allebei blij van.”
Foto: Hanny in gesprek met een mantelzorger.