In een mooie nieuwbouwwijk in Zevenaar ontmoeten we Hedy (73) en Nelis (80) Schweitz, die openhartig vertellen over hun kijk op de toekomst. Hedy zit ontspannen buiten op een bankje in gesprek met de buurvrouw, wat direct de hechte band met de buurtbewoners illustreert. Eenmaal binnen delen Hedy en Nelis hoe vanzelfsprekend het omzien naar elkaar in hun wijk is. “Deze diverse buurt, met gezinnen en ouderen van alle leeftijden, bevalt ons uitstekend“, vertelt Nelis. “We hebben een gezamenlijke appgroep waarin we elkaar om hulp vragen en die ook direct geboden wordt. Daarnaast helpen we elkaar spontaan. Zo houden we een oogje op de kinderen in de speeltuin en bemiddelen we bij onenigheid, niet met een opgestoken vinger, maar we informeren wel even wat er aan de hand is. Dit wordt door de jonge gezinnen gewaardeerd, en omgekeerd voelen wij ons vrij om een beroep op hen te doen. Het voelt hier als één grote familie. Mede dankzij deze saamhorigheid hopen we hier nog lang zelfstandig te kunnen wonen.”
Zelfstandig met een beetje hulp
Hedy voegt hieraan toe: “Fysiek ben ik in sommige dingen wat beperkt, maar met de hulp van een tuinman enkele keren per jaar en de verhoogde borders in de tuin, kan ik met een krukje toch zelfstandig tuinieren. Voor de zwaardere klussen komt er tweemaal per maand een hulp in de huishouding. De overige taken doen we zelf. Ondanks mijn ongemakken wil ik graag actief blijven en dat lukt hier goed.”
Muziek, dans en lekker eten
Hedy vertelt verder: “Ik ben geboren in Indonesië en heb lange tijd in Amsterdam en Utrecht gewoond. Mijn man, een echte jordanees, heeft mijn cultuur volledig omarmd. Hij is vrijwilliger bij de masuk sadja en samen zijn we vaak te vinden bij de kumpulans om muziek te spelen, te dansen en lekker te eten. En misschien nog wel het belangrijkste, om samen te zijn.
Ik heb problemen met mijn rug maar blijf toch bewegen. Ik kijk vanaf een stoel welke passen we leren en dan dans ik toch mee. Ondanks mijn beperkingen zie ik zoveel wat wel kan. Ik zeg weleens tegen mensen, hoe negatiever je denkt, hoe zieker je wordt. De prikkels die mijn man en ik hier ervaren zijn belangrijk voor ons welzijn. Mede door deze contacten en doordat er in Zevenaar zoveel te doen is op het gebied van muziek en dans, voelen we ons hier helemaal thuis.”
Motor toertocht
Na ons gesprek moet Nelis zich haasten. Hij heeft een afspraak met twee buren om te gaan motorrijden, een passie die hij al lange tijd koestert en waarin hij zelfs les heeft gegeven. Hoewel Hedy en Nelis, toen hij de tachtig naderde, besloten dat het tijd was om de eigen motoren weg te doen, kon Nelis de verleiding niet weerstaan toen de buurmannen hem uitnodigden om mee te rijden op een van hun scooter motoren. Hij vertrekt dan ook vol enthousiasme voor een gezellige toertocht samen.
Met hun optimisme, actieve levensstijl en sterke band met de buurt, laten Hedy en Nelis zien dat ouder worden niet betekent dat het leven stilstaat – integendeel, het bruist nog elke dag.